Co to jest dysortografia?

"Mianem dysortografii określa się „specyficzne trudności w opanowaniu poprawnej pisowni oznaczające wszelkiego typu odstępstwa od poprawnej pisowni” (Pietras 2008, s. 69). Studenci ze zdiagnozowaną w dzieciństwie dysortografią borykają się z tym problemem oraz jego konsekwencjami w codziennym życiu. Dysortografia może być dla nich kłopotliwa podczas studiów, między innymi dlatego, że podczas wykładów robią notatki, w których mogą pojawiać się różne błędy. Może to być postrzegane przez innych jako nieadekwatne do ich wieku, np. zmieniające przekaz wykładu (cyfry zwierciadlane, pomijanie liter w nazwiskach np. naukowców), a u osoby z dysortografią powodować obniżenie samooceny."

Czy można pomóc dzieciom i młodzieży z dysortografią?

Tak! Zaleca się przede wszystkim:

1. wykonanie diagnozy psychologiczno-pedagogicznej,

2. przestrzeganie zaleceń zawartych w opinii psychologiczno-pedagogicznej,

3. regularne uczęszczanie na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne,

4. regularne utrwalanie zasad ortograficznych,

5. codzienną pracę w domu według wskazówek terapeuty prowadzącego.

Zacytowano fragment artykułu dr Izabeli Pietrowskiej.

Pietrowska I. (2014). Samoocena studentów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. W: K. Heland-Kurzak (red.), Poszukiwania badawcze doktorantów. Konceptualizacja, problematyzacja, operacjonalizacja. (s. 89-100). Warszawa: Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Bibliografia:

Pietras I. (2008). Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne. Gdańsk: Wydawnictwo Harmonia.

Zdjęcie wykonane podczas zajęć korekcyjno-kompensacyjnych prowadzonych w ramach działalności SENSOMI.